Zakład Ubezpieczeń Społecznych tłumaczy w jaki sposób ustalić podstawę wymiaru zasiłków w razie choroby i macierzyństwa dla ubezpieczonych, którzy pobierają dodatek covidowy albo zwiększone wynagrodzenie zasadnicze za wykonywanie pracy na podstawie skierowania do pracy przy zwalczaniu epidemii.
Dodatkowe świadczenie pieniężne, czyli tzw. dodatek covidowy przysługuje:
- wykonującym zawód medyczny, uczestniczącym w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w bezpośrednim kontakcie z pacjentami z podejrzeniem i z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2,
- udzielającym świadczeń zdrowotnych w jednostkach systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego lub w izbach przyjęć,
- wykonującym czynności diagnostyki laboratoryjnej w tych podmiotach.
Dodatek covidowy przysługuje w wysokości 100% wynagrodzenia danej osoby, a jego kwota maksymalna sięga 15 000 zł.
Dodatek covidowy nie przysługuje za okresy, w których pracownik nie wykonuje pracy w związku z nieobecnością w pracy z powodu pobierania zasiłków w razie choroby i macierzyństwa, korzystania z urlopu wypoczynkowego, bezpłatnego, okolicznościowego, odbywania kursów i szkoleń lub innej przyczyny. To oznacza, że pracownik nie zachowuje prawa do dodatku covidowego za okresy pobierania zasiłków i dodatek ten powinien być uwzględniany w podstawie wymiaru zasiłków, w kwocie faktycznie wypłaconej.
W związku z tym, że dodatek covidowy jest składnikiem wynagrodzenia przysługującym za czas pracy na oddziałach covidowych, czyli w czasie trwania epidemii, należy uznać, że jest to składnik wynagrodzenia przysługujący do określonego terminu, tj. do zakończenia stanu epidemii. Zatem, powinien być uwzględniany przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku, który przysługuje nie dłużej niż do zakończenia stanu epidemii.
